|
دلگرفته ها با امیر Yad Khoda Aram BaKhSh Del HaSt |
|||||||||||||||||||
|
31 مرداد 1389برچسب:, :: 18:18 :: نويسنده : امیر و خدا
· عمر شما از زمانی شروع می شود که اختیار سرنوشت خویش را در دست می گیرید.
· آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد.
· تنها راهی که به شکست می انجامد، تلاش نکردن است.
· دشوارترین قدم، همان قدم اول است.
· امید، درمانی است که شفا نمی دهد، ولی کمک می کند تا درد را تحمل کنیم.
· بجای آنکه به تاریکی لعنت فرستید، یک شمع روشن کنید.
· آنچه شما درباره خود فکر می کنید، بسیار مهمتر از اندیشه هایی است که دیگران درباره شما دارند.
· همواره بیاد داشته باشید آخرین کلید باقیمانده، شاید بازگشاینده قفل در باشد.
· برای کسی که آهسته و پیوسته می رود، هیچ راهی دور نیست.
· وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد، بخاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید.
· در اندیشه آنچه کرده ای مباش، در اندیشه آنچه نکرده ای باش.
· امروز، اولین روز از بقیة عمر شماست.
· وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند،نه رفتار و عملکرد شما.
· سخت کوشی هرگز کسی را نکشته است، نگرانی از آن است که انسان را از بین می برد.
· اگر همان کاری را انجام دهید که همیشه انجام می دادید،همان نتیجه ای را می گیرید که همیشه می گرفتید.
· ما زمان را تلف نمی کنیم، زمان است که ما را تلف می کند.
· افراد موفق کارهای متفاوت انجام نمی دهند، بلکه کارها را بگونه ای متفاوت انجام می دهند.
· پیش از آنکه پاسخی بدهی با یک نفر مشورت کن ولی پیش از آنکه تصمیم بگیری با چند نفر مشاوره ای داشته باش.
· کار بزرگ وجود ندارد، به شرطی که آن را به کارهای کوچکتر تقسیم کنیم.
· کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید.
· انسان همان می شود که اغلب به آن فکر می کند.
· آنکه می تواند نسبت به نیکی دیگران ناسپاس باشد، از دروغ گفتن باک ندارد.
· هرکس، آنچه را که دلش خواست بگوید، آنچه را که دلش نمی خواهد می شنود.
· اگر هر روز راهت را عوض کنی، هرگز به مقصد اصلی نخواهی رسید.
· کسانی که نمی توانند فرصت کافی برای تفریح بیابند،دیر یا زود وقت خود را صرف معالجه می کنند.
· صاحب اراده، فقط پیش مرگ زانو می زند، و آن هم در تمام عمر، بیش از یک مرتبه نیست.
· وقتی شخصی گمان کرد که دیگر احتیاجی به پیشرفت ندارد، باید تابوت خود را آماده کند.
· کسانی که در انتظار زمان نشسته اند، آنرا از دست خواهند داد.
· کسی که در آفتاب زحمت کشیده، حق دارد در سایه استراحت کند.
· بهتر است دوباره سئوال کنی، تا اینکه یکبار راه را اشتباه بروی.
· هرگاه مشکلی را مطرح می کنید، برای رفع آن هم راه حلی پیشنهاد کنید.
· کیفیت جامع یعنی درست انجام دادن همه کارها در همان بار اول.
· آنقدر شکست خوردن را تجربه کنید تا راه شکست دادن را بیاموزید.
· اگر خود را برای آینده آماده نسازید، بزودی متوجه خواهید شد که متعلق به گذشته هستید.
· خانه ات را برای ترساندن موش، آتش مزن.
· خودتان را به زحمت نیندازید که از معاصران یا پیشینیان بهتر گردید،سعی کنید از خودتان بهتر شوید.
· اینجا، کار تمام نشده است، حتی آغاز پایان هم نیست، اما شاید پایان آغاز باشد.
· خداوند به هر پرنده‌ای دانه‌ای می‌دهد، ولی آن را داخل لانه‌اش نمی‌اندازد.
· درباره درخت، بر اساس میوه‌اش قضاوت کنید، نه بر اساس برگهایش.
· از لجاجت بپرهیزید که آغازش جهل و پایانش پشیمانی است.
· انسان هیچ وقت بیشتر از آن موقع خود را گول نمی‌زند که خیال می‌کند دیگران را فریب داده است.
· کسی که دوبار از روی یک سنگ بلغزد، شایسته است که هر دو پایش بشکند.
· هرکه با بدان نشیند، اگر طبیعت ایشان را هم نگیرد، به طریقت ایشان متهم گردد.
· کسی که به امید شانس نشسته باشد، سالها قبل مرده است.
· اگر جلوی اشتباهات خود را نگیرید، آنها جلوی شما را خواهند گرفت.
· اینکه ما گمان می‌کنیم بعضی چیزها محال است، بیشتر برای آن است که برای خود عذری آورده باشیم.
وقتی به شدت عصبانی شدی دستهایت را در جیبهایت بگذار.
1** یادت باشد بهترین رابطه میان تو و همسرت زمانی است که میزان عشق و علاقه تان به هم بیش از میزان نیازتان به یکدیگر باشد.
2** مهم نیست چه سنی داری هنگام سلام کردن مادرت را در آغوش بگیر.
3* اگر کسی تو را پشت خط گذاشت تا به تلفن دیگری پاسخ دهد تلفن را قطع کن.
4* هیچوقت به کسی که غم سنگینی دارد نگو " می دانم چه حالی داری " چون در واقع نمی دانی .
5* یادت باشد گاهی اوقات بدست نیاوردن آنچه می خواهی نوعی شانس و اقبال است.
6* هیچوقت به یک مرد نگو موهایش در حال ریختن است. خودش این را می داند.
7* از صمیم قلب عشق بورز. ممکن است کمی لطمه ببینی، اما تنها راه استفاده بهینه از حیات همین است.
8* در مورد موضوعی که درست متوجه نشده ای درست قضاوت نمی کنی.
9* وقتی از تو سوالی را پرسیدند که نمی خواستی جوابش را بدهی، لبخند بزن و بگو: "برای چه می خواهید بدانید؟"
10* هرگز موفقیت را پیش از موقع عیان نکن.
11* هیچوقت پایان فیلم ها و کتابهای خوب را برای دیگران تعریف نکن.
12*با زنی که با بی میلی غذا می خورد ازدواج نکن.
13* وقتی احساس خستگی می کنی اما ناچاری که به کارت ادامه بدهی، دست و صورتت را بشوی و یک جفت جوراب و یک پیراهن تمیز بپوش. آن وقت خواهی دید که نیروی دوباره بدست آورده ای.
14* هرگز پیش از سخنرانی غذای سنگین نخور.
15** راحتی و خوشبختی را با هم اشتباه نکن.
16 هیچوقت از بازار کهنه فروشها وسیله برقی نخر.
17** شغلی را انتخاب کن که روحت را هم به اندازه حساب بانکی ات غنی سازد.
18* سعی کن از آن افرادی نباشی که می گویند : " آماده، هدف، آتش "
19* هر وقت فرصت کردی دست فرزندانت را در دست بگیر. به زودی زمانی خواهد رسید که او اجازه این کار را به تو نخواهد داد.
20* چتری با رنگ روشن بخر. پیدا کردنش در میان چتر های مشکی آسان است و به روزهای غمگین بارانی شادی و نشاط می بخشد.
21* وقتی کت و شلوار تیره به تن داری شیرینی شکری نخور.
22** هیچوقت در محل کار درمورد مشکلات خانوادگی ات صحبت نکن.
23* وقتی در راه مسافرت، هنگام ناهار به شهری می رسی رستورانی را که در میدان شهر است انتخاب کن.
24* در حمام آواز بخوان.
25* در روز تولدت درختی بکار.
26* طوری زندگی کن که هر وقت فرزندانت خوبی، مهربانی و بزرگواری دیدند، به یاد تو بیفتند.
27* بچه ها را بعد از تنبیه در آغوش بگیر.
28* فقط آن کتابهایی را امانت بده که از نداشتن شان ناراحت نمی شوی.
29* ساعتت را پنج دقیقه جلوتر تنظیم کن.
30* هنگام بازی با بچه ها بگذار تا آنها برنده شوند.
31* شیر کم چرب بنوش.
32* هرگز در هنگام گرسنگی به خرید مواد غذایی نرو. اضافه بر احتیاج خرید خواهی کرد.
33** فروتن باش، پیش از آنکه تو به دنیا بیایی خیلی از کارها انجام شده بود.
34** از کسی که چیزی برای از دست دادن ندارد، بترس.
35* فراموش نکن که خوشبختی به سراغ کسانی می رود که برای رسیدن به آن تلاش می کنند.
پی نوشت:کتاب نکته های کوچک زندگی نوشته اچ جکسون براون
بخشیده است"
چه روزگار عجیبیه
دلم می خواد تو اینهمه افکار منفی،فقط به جلو رفتن فکر کنم
کمی که دقیق می شم می بینم گاهی اوقات خودم هم مانع خودم میشم!میگن باید تجربه کنی تا یاد بگیری،از هر تجربه ای که نمیشه یاد گرفت،یعنی ارزشش رو نداره! البته گاهی اوقات!
نمی دونم،کلمه ایه که این روزا زیاد استفاده می کنم می ترسم،واژه ایه که این روزا زیاد تو ذهنم چرخ میزنه!
و افکار گذشته،گذشته ی زیبا،که شاید زیبا نبود،اما تو زیبا میبینیش
و گذشت،واژه ای که سخته این روزا انجام دادنش
و اینکه خدایا،خدای من،که فقط می تونم بگم مال خود خودمی،چرا داره ایییینقدر طولانی میشه؟رسیدن به آرامش
چرا تا می خوام به دنیا امیدوار بشم بازم ا مصیبت دیگه شروع میشه؟
١ هفتست استرس وحشتناکی دارم،استرس این که حالا که محل کارم فهمیده دانشجو ارشد هستم چه تصمیمی میگیره؟همش می گفتم خدا کنه اخراجم نکنن، من که تو این مدت از کارم نزدم،شبا بیدار می موندم و درس می خوندم که از کارم نزنم،وظیفمو خوب انجام بدم،آخه کجای دنیا به جرم دانشجو بودن مواخذت می کنن و بهت سرکوفت می زنن؟
حالا من موندم و کاری که دیگه وجود نداره
همیشه سعی کردم تودار باشم،اگه داشتم له می شدم نه التماس کنم و نه گریه و زاری،ایندفه حقم نبود اینطوری بشه،دلم از اینجا می گیره که کاش رئیسم از کارم ناراضی بود،اونوقت دلم نمیسوخت،اما وقتی می گه تو بهترینی از همه نظر،این بی انصافیه که حسودی بعضی آدما کارو به اینجاها بکشونه
مهم نیست،اگه اون نیلوفر ۴ سال پیش بودم سکته می کردم،گریه امونم نمیداد،کمی نا امید شدم اما دیدم تحمل این یکی رو هم دارم
نمی دونم دارم با کی می جنگم؟ خودمو به کی می خوام ثابت کنم؟اصلا این فوق لیسانس لعنتی ارزششو داره یا نه؟ اما یه حسی بهم میگه "ادامه بده،با تمام وجود"
نمی دونم چی شد که دوباره هوس نوشتن کردم
تو این روزا حتی پرشین بلاگ هم سیاه پوش شده انگار این سیاهی قلب منو هم تحت تاثیر قرار داده،به خاطر جبر این روزا دلم گرفته؟نمی دونم
محرم،واقعا غم عجیبی تو دلم هست!
عجب روزگاریه،ترس تنمو در بر گرفته،زندگیم داره به کدوم سمت میره؟خوشحالم؟نمیدونم! بی تفاوتم؟بازم نمی دونم،منی که آدمارو سرزنش می کردم ١ روز،چرا دارم به خودم شک می کنم؟ اگه اشتباه کردم چی؟خدایا،این دو دلی از کجا اومده؟خدایا،اگه ١ روز چشامو باز کردم و دیدم هیچی اونی نیست که تو تصوراتم و باورهام بود،از کی رو بر گردونم؟کی رو سرزنش کنم؟اگه ١ روز حتی شرمم اومد به اعتقاداتم فکر کنم،باید چکار کنم؟
خدایا،این فکرا چیه تو سرمه؟خدایا،این عذاب وجدان از کجا اومده؟خدایا،نکنه نا خواسته تهمت زده باشم،اونوقت چطوری سرمو بالا بگیرم؟من که احساس کردم خلاص شدم،این طوق لعنتی چیه که بازم نمیخواد دست از سرم بر داره؟می خواد اسیرم کنه،منو واسه خودش نگه داره!!من که تو این روزا احساس می کردم آزادم،چی شده که بازم احساس تعلق می کنم؟
خدایا،چرا این حس لعنتی ولم نمیکنه؟نمیخوام بیشتر از این پشیمون بشم
خداوندا،چرا اشاره نمی کنی بهم؟نکنه منو کنار گذاشتی،تو که دوسم داشتی ١ روز،تو که وقتی همه چیز رو واسم رو کردی،کلی خوشحالم کردی و مغرور از اینکه دوسم داری و فراموشم نکردی
دیدی خدا جون؟باز روی صحبتم تو شدی، تو تو تو
خدایا،کمکم کن،که فردا روزی شرمنده ی خودم و تو نباشم
سلام منو یاد آغاز میندازه،دست خودته،چطوری مدیریتش کنی و چطوری تمومش کنی
ممکنه از نگاه آدمی که پرواز رو بلد نیست،این حرفا خزعبلاتی زائیده ی ذهنی آشفته باشه
چرا اومدی؟واقعا حرفی مونده بود که بزنی؟بازم مست بودی نه؟5 سال کافی نبود که در کمال خودخواهی بخوای 2 روز دیگرو هم ازم بگیری؟این روزا متعلق به منه،مال خود خودمه،متعلق به هیچکس دیگه ای نیست،درک میکنی؟
ایندفه دیگه دست و دلم نلرزید،خیییلی ازت دلگیر بودم،اونقدر زیاد که حتی دلم نمی خواست صداتو بشنوم
راستی،میدونی این دفه که عکستو نگاه کردم،به جای قربون صدقه رفتن یه حس بیگانگی عجیبی همه ی وجودمو در بر گرفت؟باورت میشه؟انگار هیچ وقت عاشق نبودم
میدونی دیگه هرگز نمیتونم عاشق بشم؟بهت گفته بودم اگه قراره هیچ وقت کنار هم بودن رو تجربه نکنیم،اگه قسمتمون نیست،بیا و ذهنیت قشنگ منو خراب نکن،تو منو بی اعتماد کردی
اومدی که چی بشه؟بازم از دوست داشتن حرف بزنی؟با تشکر از شما باید بگم،سایتون زیاد شده از سر ما،قبول کن،دیگه نمیتونم بگم راضی به عذر خواهیت نیستم،دیگه نمیتونم بگم جواهر اشکاتو پاک کن،بگم همه ی زندگیمی،نه،زندگی من به این بی ثباتی نبود که،کاش فقط دلمو شکسته بودی،تو همه ی باورای منو زیر سوال بردی،نمیتونم بگم هرجا بری باهاتم،بگم حتی اگه خدا هم همراهت نبود،هر جا نگاه کنی منو میبینی
فردا روز مهمیه برام،یادته قرار بود تو بالا و بالاتر بری و من محکم واست کف بزنم؟خوب یادمه که تصور این روز،روزیکه تو به آرزوت برسی،روزیکه حسابی درخشیدی،اشک شوق تو چشام می اورد
مرگ،مسئول قشنگی پر شاپرک است..مسئول مرگ اینهمه زیبایی کیه؟
گفتی دارم میرم،گفتی از اینجا به بعدش دست تو ئه،میدونی این حرفتو باور کردم؟میدونی به خودم گفتم درسته جدایی مرگ منه،اما اون به من اعتماد کرده؛خدارو خوش نمیاد امیدش رو نا امید کنم،با خودم کلنجار رفتم،روزای بینهایت بدی رو پشت سر گذاشتم ولی از تو نبریدم،هر جا بودم با تو بودم،هر جا رفتم تورو دیدم،تو سبک شدن تو رویا،همه جا به تو رسیدم،تو چی؟چیکار کردی؟
تقصیر خودم بود،بار سنگینی رو روی دوشت گذاشته بودم،اینقدر روی شونه هات سنگینی می کرد که دیگه طاقتش رو نداشتی
مخاطب این نوشته فقط و فقط تویی،تویی که احتمالا هرگز افتخار خوندنش نصیبت نمیشه!!
"یه موقع هایی باید قید قشنگیارو زد؛چون نمیشه با تصور اینکه قدیم قشنگ بود،بازم زیبا ببینیش،چون دیگه قشنگ نیست،خواستنی نیست"این نتیجه گیری ایندفعه بود
نمیخوام دیگه احساس کنم خوشبخت ترین دختر دنیا هستم،بال در بیارم پرواز کنم،چون دیگه طاقت ندارم وقتی چشمامو باز کردم،دنیا آوار شه رو سرم
حرف دل میطلبی گر،برو آنجا که تورا میفهمند،راستی،کیا حرف منو میفهمن؟
 کنارم نشستی عجب شاخه گل وار به پایم شکستی قلم زد نگاهت
به نقش آفرینی
که صورتگری را نبود این چنینی پریزاد عشق و مهاسا کشیدی خدا را به شور تماشا کشیدی تو دونسته بودی چه خوش باورم من شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من تا گفتم کی هستی؟ تو گفتی یه بی تاب تا گفتم دلت کو؟ تو گفتی یه دریا قسم خوردی بر ما که عاشق ترینی تو یک جمع عاشششق تو صادق ترینی همون لحظه ابری رخ ماه و آشفت به خود گفتم ای واااااااااااااای
مبادا دروغ گفت.......
گذشت روزگاری از اون لحظه ی ناب که معراج دل بود به درگاه مهتاب در اون درگه عشق چه محتاج نشستم تو هر شام مهتاب به یادت شکستم تو از این شکستن خبرداری یا نه هنوز شور عشق و به سر داری یا نه هنوزم تو شبهات اگه ماه و داری من اون ماه و دادم به تو یادگاری این آهنگ شماتیک همهههههههههههه ی احساسات منه http://fars.tv/uploads/audio/NeNVtev3EYQrTZGLgBgj.mp3 نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  اسم:آواره.............................. شهرت:سرگردان....................... شغل:گداي محبت...................... محكوميت:به دنيا آمدن................. خوراكم:غم.............................. دلم:خون................................. كوله بارم:حسرت....................... فريادم:سكوت........................... وطنم:غربت.............................. همدمم:تنهايي.......................... جرم:زندگي كردن........................ حرفهایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم و حرفهایی هست برای نگفتن؛ حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند و سرمایه ماورایی هر کس حرف هایی است که برای نگفتن دارد؛ حرفهایی که پاره های بودن آدمی اند و بیان نمی شوند مگر آنکه مخاطب خویش را بیابند... آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب آخرین مطالب  4 دی 1391
7 آذر 1391
1 شهريور 1391
6 مرداد 1391
5 مرداد 1391
2 مرداد 1391
1 مرداد 1391
5 خرداد 1391
1 اسفند 1390
3 آذر 1390
5 آبان 1390
2 آبان 1390
1 آبان 1390
7 تير 1390
1 ارديبهشت 1390
6 فروردين 1390
5 فروردين 1390
46 شهريور 1389
33 مرداد 1389
32 مرداد 1389
4 آذر 1388
پیوندهای روزانه پيوندها
نويسندگان
|
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت: